Na današnji dan 1914. godine, u Varešu je rođen fra Ignacije Gavran, bosanskohercegovački franjevac, prevoditelj, historičar i putopisac.
Jedan od najučenijih bh. franjevaca 20. stoljeća, kojeg su kolege zvale ”intelektualna gromada” i “hodajuća enciklopedija”.
Franjevačku klasičnu gimnaziju pohađao je u Visokom 1925. – 1934., u Franjevački red stupio je nakon 6. razreda u Gorici kod Livna, primivši ime Ignacije, a za svećenika je zaređen u Banjoj Luci 1938. Studirao je teologiju u Sarajevu i tadašnjem Breslau, gdje je započeo i studij filozofije, a nakon izbijanja Drugog svjetskog rata nastavio u Ljubljani, gdje je diplomirao i doktorirao disertacijom “Filozofska antropologija Vladimira Solovjeva”, koja je izašla 1941.
Fra Ignacije je pohađao i Likovnu akademiju u Zagrebu (1943. – 1944.). Predavao je kao docent na Teološkom fakultetu u Sarajevu (1944. – 1945.), a zatim do 1950. na Franjevačkoj teologiji u Sarajevu, uglavnom filozofiju i crkvenu umjetnost.
Biran je za definitora Franjevačke provincije Bosna Srebrena (1961. – 1967.) i provincijala 1976. Bio je direktor Franjevačke klasične gimnazije u Visokom (1967. – 1976.), a od 1942. do 2006. bibliotekar tamošnje Profesorske biblioteke.
Brojna djela
Objavio je knjige “Bludna psovka – Povijesno psihološka studija”, “Veliki likovi povijesti umjetnosti”, “Fra Lujo Zloušić 1895-1969”, “Kraljeva Sutjeska, Bobovac i okolica”, “Lucerna lucens? Odnos vrhbosanskog ordinarijata prema bosanskim franjevcima (1881-1975)”, “Franjevački samostan i crkva Livno-Gorica”, “Lapidarij Franjevačke gimnazije u Visokom”, “Vrata u život – Uz 100. obljetnicu postojanja zgrade Franjevačke klasične gimnazije u Visokom” te “Suputnici bosanske povijesti – Sedam stoljeća djelovanja bosanskih franjevaca”.
Objavio je i četiri knjige “Putova i putokaza” (1988. – 2003.), udžbenike “Logika” i “Psihologija”, priredio izdavanje franjevačkih ljetopisa 18. st. “Pregled starina bosanske provincije”, “Ljetopis Sutješkog samostana” fra Bone Benića, “Ljetopis” fra Nikole Lašvanina i “Ljetopis Kreševskog samostana” fra Marijana Bogdanovića. Također je prevodio s raznih jezika, uz ostalo “Katolički katekizam”, jer je znao latinski, grčki, njemački, engleski, francuski, talijanski i slovenski, a prilično dobro ruski, poljski i španski jezik. Oblikovao je arheološku i etnografsku zbirku u Franjevačkoj gimnaziji u Visokom. Bio je član Međunarodne skotističke akademije u Rimu.
Preminuo je 24. novembra 2009. u Visokom, u 96. godini života, a pokopan je u Kraljevoj Sutjesci, piše Dnevni Avaz.